Εδώ και ενάμιση περίπου μήνα μετακόμισα σε ένα διαμέρισμα και έχω πλέον δύο συγκατοίκους. 'Εναν τύπο και μια τύπισσα. Αν και οι προηγούμενές μου συγκατοικήσεις δεν αποδείχτηκαν οι πιο πετυχημένες έβερ, είπα να το ξαναεπιχειρήσω μπας και αυτή τη φορά είμαι πιό τυχερός. Αλλά επειδή πέρασα λίγο καιρό μένοντας εντελώς μόνος σε ένα μικρό διαμερισματάκι - κάτι που δεν είχα συνηθίσει - χρειαζόμουν επειγόντως αλλαγή σκηνικού και συνεπώς σπιτικού. Γράφτηκα λοιπόν σε ένα website με αγγελιές και χωρίς πολύ ψάξιμο το νέο μου σπίτι ευρέθη!
Η φάση έχει ως εξής: ο τύπος νοικιάζει όλο το διαμέρισμα και υπενοικιάζει τα δύο υπνοδωμάτια, το ένα σε μένα και το άλλο στη φίλτατη συγκάτοικο. Οι συγκάτοικοι είναι συμπαθείς αμφότεροι, και συχνά πιάνουμε κουβεντούλα κι έτσι γνωριζόμαστε και καλύτερα μιας και η συγκάτοικος είναι φρέσκια στο διαμέρισμα, όπως εγώ. Ξέχασα να πω ότι έχουμε κι ένα γατάκι, το οποίο θεωρητικά ανήκει στον συγκάτοικο αλλά συνεχώς εμείς το ταϊζουμε... Την Κυριακή λοιπόν πιάσαμε κουβέντα για το γάμο. (Εδώ ανοίγω παρένθεση να πώ ότι εγώ είμαι ο μικρότερος μες στο σπίτι, αφού η συγκάτοικος είναι 30 χρονών και ο συγκάτοικος στο περφίλ του στο website έλεγε ότι είναι 29 το οποίο και είχα πάρει ως δεδομένο. Κλέινει η παρένθεση...). Έτσι ως μεγαλύτεροι και στα τριάντα τους λογικό να τους απασχολέι και το θέμα της 'κρεμάλας' που αποτέλεσε και το νέο μας θέμα συζήτησης. Ο συγκάτοικος είναι από το Μεξικό και καθολικός στο θρήσκευμα, ιδιαίτερα θρησκόληπτος και προσκολλημένος στις παραδόσεις της θρησκείας σε αντίθεση με εμάς τους δύο που δεν θεωρούμε το γάμο ως κάτι απαραίτητο για να επισφραγίσει έναν δεσμό. Όπως ήταν αναμενόμενο η κουβέντα μας έκανε κύκλους αφού δεν υπήρχε περιπτώση να συμφωνήσει η μία πλευρά με την άλλη. Ο Μεξικάνος έχει μια σχέση 6-7 μήνες και μας είπε ότι θέλει να παντρευτεί αλλά δε μπορεί γιατί έχει ξαναπαντρευτεί και αφού χώρισε δεν γίνεται να κάνει δεύτερο γάμο, τελείωσαν οι ζωές, game over! Και το έλεγε με τόση πίκρα... Εγώ πάλι δεν το ήξερα ότι οι καθολικοί στον πρώτο γάμο καίγονται, νόμιζα ότι είχαν 3 προσπάθειες όπως Ελλάντα. Τελικά οι ορθόδοξοι είναι πολύ μπροστά... Κι εκεί που ξεπέρναγα το πρώτο σοκ ότι οι καθολικοί δεν έχουν παρά μόνο μια ευκαιρία να παντρευτούν με παπά και με κουμπάρο, άρχισε ο Μεξικάνος να μας λεεί όλη την ιστορία για τον αποτυχημένο γάμο του αφού πρώτα μας αποκάλυψε ότι δεν είναι 29 χρονών αλλά 38(!) - παρακαλώ - και όταν είδε πως αντιδράσαμε μας είπε πως στο website είχε βάλει ψεύτικη ηλικία για να βρίσκει πιο εύκολα συγκατοίκους (η αλήθεια είναι πως όποτε έβλεπα ηλικία άνω των 30 δεν έβλεπα καν τις υπόλοιπες λεπτομέρειες και περνούσα στην επόμενη αγγελία).
Ο Μεξικάνος λοιπόν τα είχε με μία στο Μεξικό για κανά-δυο χρόνια η οποία βέβαια νταραβεριζόταν ταυτόχρονα και με έναν άλλο οπότε κι εκείνος το παράτησε το θέμα κι έφυγε από το Μεξικό και τότε τον ενημερώνει εκείνη ότι είναι έγκυος και περιμένει δικό του παιδί. Ο Μεξικάνος όμως είχε σοβαρές υποψίες (γιατί άραγε;) ότι το παιδί δεν ήταν δικό του οπότε της είπε ότι δεν πρόκειται να γυρίσει. Εκείνη να κλαίει και να οδείρεται και να ορκίζεται στον Άγιο Ισίδωρο της Σεβίλλης ότι το παιδί είναι δικό του οπότε γυρνάει κι αυτός στο Μεξικό να το δουν το ζήτημα από κοντά και εκείνη να του λέει να παντρευτούν αλλά αυτός ανένδοτος γιατί φοβόταν ότι το παιδί δεν είναι δικό του. Φεύγει λοιπόν ξανά και η λεγάμενη μέχρι και στη μάνα του πήγε και κλάφτηκε και τελικά η Μεξικάνα χάνει το παιδί. Και τότε ο Μεξικάνος συνειδητοποιήσε ότι είναι πολύ καλή ευκαιρία να παντρευτούν αφού την αγαπούσε και είχε δει ότι κι εκείνη μετά από όλο το σκηνικό με την εγκυμοσύνη είχε συμμορφωθεί. Πάει ξανά στο Μεξικό και τσακ-μπαμ παντρεύονται. Ο γάμος, λέει, ήταν φοβερός και μια από τις ωραιότερες μέρες της ζωής του... Οπότε παντρεμένοι πλέον έρχονται να ζήσουν εδώ. Και αφού έζησαν όμορφα κι ωραία για δύο περίπου χρόνια η Μεξικάνα τα φτιάχνει με έναν άλλο και τον παρατάει τον δικό μας για τα καλά και έκανε και δύο παιδάκια με τον καινούριο (ανύπαντροι φυσικά αφού δεν μπορεί να γίνει γάμος) και μένουν κάπου εδώ στη γύρω περιοχή. Δε λες που δεν είχαν κάνει τελικά παιδάκι εξ αρχής με τον συγκάτοικο, τώρα θα έτρεχε ο καψερός για τεστ DNA σαν τον Πασχάλη...
Τώρα λοιπόν ο Μεξικάνος επειδή θέλει να παντρευτεί ακολουθεί ήδη υποχρεωτικά σεμινάρια της Καθόλικης Εκκλησίας με το νέο του αίσθημα τα όποια, λέει, σε βοηθάνε να δεις τις πιθανές δυσκολίες του γάμου πριν παντρευτείς, και πολλά ζευγάρια κατά την διάρκεια των σεμιναρίων χωρίζουν αφού συνειδητοποιούν ότι δε μπορούν να αναπεξέλθουν ή ότι δε μπορούν να ζήσουν τελικά με το ταίρι τους εντός γάμου, πριν όμως καν παντρευτούν! Αυτό κι αν είναι μπροστά! Η Καθολική εκκλησία λοιπόν λαμβάνει δραστικά μέτρα για την αντιμετώπιση του αυξημένου ποσοστού διαζυγίων, και πολύ καλά κάνει δηλαδή αφού μια φορά μονάχα δε φτάνει οπότε καλό είναι να αξιοποιηθεί σωστά. Κι επειδή ο πολιτικός γάμος δεν είναι αρκετός για το συγκάτοικο, κάπως βρήκε μια άκρη και συμφώνησε με την πρώην γυναίκα του (με την οποία έχουν πάρει κανονικά διαζύγιο) να εμφανιστουν στο δικαστήριο της εκκλησίας (κάτι τέτοιο τέλωσπάντων) και να καταθέσουν ότι δεν αγαπιόντουσαν όταν παντρεύτηκαν οπότε με κάποιες διαδικασίες ο γάμος θα θεωρείται άκυρος, σα να μην έγινε ποτέ, οπότε μηδενίζει πάλι το κοντέρ και θα μπορέσει να παντρευτεί με θρησκευτικό γάμο την καλή του, μην πάνε στράφι και τα προγαμιαία σεμινάρια...
Κι ενώ αφηγούμουν την ιστορία σε μια φίλη μου, σωστά απόρρησε: 'Μα καλά ο Μεξικάνος ακόμα εκεί είναι; Γιατί δε γυρίζει στο Μεξικό να κάνει τη ζώη του σήριαλ;'
