New Life

Όχι ακριβώς, αλλά περίπου! Πλέον μένω σε νέο σπίτι κι όλα είναι τόσο ήρεμα κι ωραία. Η συγκατοίκηση με τον Μεξικάνο (και το γατάκι του) δεν μου βγήκε σε καλό. Ούτε εμένα αλλά ουτε και της συγκατοίκου – οπότε μετά από όσα περάσαμε στο παλιό διαμέρισμα από το να παραπονιόμαστε συνεχώς μετά από τόσες προσπάθειες να συννενοηθούμε με τον ακατανόμαστο και να είμαστε συνεχώς μια ωραία ατμόσφαιρα αποφασίσαμε να αναλάβουμε δράση. Βγήκαμε λοιπόν βόλτα στη γειτονιά, μαζέψαμε τηλέφωνα και αρχίσαμε να ψάχνουμε για νέο σπίτι.

Χρειάστηκαν κάμποσα τηλεφωνήματα και 2-3 ραντεβού και το σπίτι βρέθηκε σε χρόνο dt – μάλλον μας λυπήθηκε ο Θεός – τί να πω... Τώρα μένουμε μόνοι μας σε ένα μεγαλύτερο διαμέρισμα στο οποίο επικρατεί απόλυτη ηρεμία, τάξη και ασφάλεια. Χωρίς κανένα να μας τα πρήζει συνεχώς και χωρίς γατάκι να μας επιτίθεται και να κλαψουρίζει αντί να νιαουρίζει. Ώρες ώρες τιτιβίζει ακόμα μες στα αυτιά μου αυτός ο υπέροχος ήχος που έβγαζε το δόλιο ζωντανό – είμαι πεπεισμένος ότι το γατί έχει ψυχολογικά προβλήματα! Και πως να μην έχει με τέτοιο αφεντικό που τού’ λαχε. Το θέμα είναι ότι τον πρώτο καιρό δεν είχαμε πάρει πρέφα τι παλικάρι είναι ο Μεξικάνος αφού έδειξε τον πραγματικό του εαυτό στην πορεία... Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Το κορυφαίο της όλης υπόθεσης είναι ότι το νέο διαμέρισμα είναι ακριβώς απέναντι από το παλιό και από το παράθυρο του δωματίου μου βλέπω το παράθυρο του παλιού μου δωματίου! Φυσικά ο Μεξικάνος δεν έχει ιδέα ότι μετακομίσαμε μαζί με τη συγκάτοικο και πόσο μάλλον στην απέναντι πολυκατοικία. Και ελπίζουμε να μην το μάθει ούτε στο μέλλον. Έχει πολύ γέλιο γιατί όποτε τον βλέπει στο παράθυρο της κουζίνας η συγκάτοικος πανικοβάλεται μη μας δει και σβήνει τα φώτα οπότε είμαστε συχνά με κεριά. Εκείνη το έχει πάρει πολύ στα σοβαρά, εγώ πάλι το διασκεδάζω... Εντωμεταξύ ο άλλος δεν έχει βρει ακόμα νέους συγκάτοικους για τα δωμάτια μας και είναι μες στη μίρλα ο καρμίρης. Γιατί πρόκειται για καρμίρη από τους λίγους, ενδεικτικά αναφέρω ότι μας έτρωγε συνεχώς φαγητά από το ψυγείο και έκανε οικονομία ακόμα και στην άμμο του γατιού...

Όμως όλα αυτά αποτελούν πια παρελθόν και αν μη τί άλλο έχουμε και υλικό για να γελάμε...

And I am feeling good! :D